Wim de Vries
Profiel
Achternaam: de Vries
Roepnaam: Wim
Geboren: 25-05-1923
Te: Puttershoek
Overleden: 26-05-1994
Te:
Dordrecht
Pseudoniem(en): Wim de Vries zou het pseudoniem Willem Capteyn hebben gebruikt, maar ik krijg dat nergens bevestigd.
Voor tweedehands boeken | Ook van Wim de Vries |
Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- 12 gedichten (in eigen beheer, 100 ex.) (1964)
- M'n woord een wapen tot verweer: gedichten uit de arbeiderswereld (met Pierre van Vollenhoven) (1972)
- Zand, zeep en soda (1973)
- Voor m'n ongeboren dochter (bibliofiel, 100 ex.) (1974)
- Van 8 tot 5 (1975)
- Zwaar bewolkt, enkele opklaringen (1980)
- Bekentenissen uit een vervlogen liefdeleven (1989)
- Terug naar Kassel: de ballade van de waanzin / Zurück nach Kassel: die Ballade vom Wahnsinn (Duitse vertaling door Heinz Schneeweiss) (1990)
- 'En hou me levend met het woord ': een keuze uit zijn eerder gepubliceerde en nieuwe gedichten (1995)
- Zo vaak heb ik haar gedroomd: Verzameld werk (met dvd) (2016)
Brieven
- 1 brief van Wim de Vries in 'Dichter bij de mens' van L. Pennings en B. Langeveld (1986)
Hoorspelen
- Het afscheid (NCRV, 1977)
- De werkweigeraar (NCRV, 1978)
- Voorlopig zit hij daar toch prima (NCRV, 1980)
Overige non-fictie
- Opera in Nederland (met anderen) (1986)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Wim de Vries was medewerker aan het weekblad 'De Nieuwe Linie'
- Wim de Vries was redactielid van het 'Rotterdams tijdschrift voor arbeidersliteratuur W.A.R.'
- Wim de Vries publiceerde in 'De Nieuwe Stem', 'Kentering', 'Letteriek', 'literair akkoord', 'De Fonteijne', 'Het Vrije Volk', 'Yang', 'Gedicht'.
Over Wim de Vries
- 1 herinnering aan Wim de Vries in 'Buddingh' van A tot Z: ontmoetingen met Nederlandse en Vlaamse letterkundigen', verzameld door Ares Koopman (1990)
- Joris van Casteren besteedde een hoofdstuk aan Wim de Vries (en Pierre van Vollenhoven) in 'In de schaduw van de Parnassus. Gesprekken met vergeten dichters' (2002)
- Kees Klok, 'Wim de Vries, pleidooi voor een literaire vriend', in 'Ballustrada' (najaarsnummer 2011)
- 1 ZKV 'Lachen' over Wim de Vries in 'Tat Tvam Asi' van A.L. Snijders (2021)
Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)
- De VARA zond op 09-07-1972 een programma over Wim de Vries uit.
- Het gedicht 'Het dorp' van Wim de Vries wordt op de lp 'Zing je moers taal' (boekenweek 1976) vertolkt door 'Fungus'. Dit gedicht komt uit de bundel 'Van acht tot vijf'.
- Een tekst van Wim de Vries op het monument (gemaakt door
John Brandon) 'Dwangarbeid 1940-1945' in Overloon:
Straks gaan we weer terug naar het heden,
En hoe men t wendt en keert of plooit,
Wij zullen veel moeten vergeven,
Vergeten echter doen we nooit.
Literaire prijzen
- Prijs van de Culturele Raad van Zuid Holland 1973 voor 'M'n woord een wapen tot verweer'
Opmerkingen
- Wim de Vries was de tweede van vier kinderen van Hendrikus de Vries en Barendina Schram.
- Wim de Vries werkte op boerderijen, bij een suikerfabriek en bij de Fokkerfabrieken in Dordrecht en Papendrecht als pijpenbuiger.
- Wim de Vries geldt als de eerste arbeider die gedichten schreef en ze ook publiceerde.
- Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte hij als dwangarbeider in Duitsland.
- Op 02-07-1948 trouwde hij met Anna Elisabeth Verschoor. Ze kregen geen kinderen.
- Wim de Vries woonde met zijn vrouw vanaf 1952 aan de Dordtse Patersweg 185 zwart (later nummer 269) en op Celsiusstraat 8 (vanaf 1969).
- 'M'n woord een wapen tot verweer' was een bundeling van gedichten die Wim de Vries samen met Pierre van Vollenhoven schreef voor het VARA-televisieprogramma 'Van onderen'.
- Voor de NCRV schreef hij hoorspelen.
- Als Kees Buddingh' op vakantie (naar Engeland) ging, logeerde zijn poes vaak bij Wim de Vries.
- Wim de Vries werd op 31-05-1994 begraven op de algemene begraafplaats in Puttershoek.
handtekening Wim de Vries
Anderen over Wim de Vries
- Vanmiddag Wim de Vries op bezoek, hij belde op of hij even een plaat zou komen brengen die hij dubbel had (De Oproerkraaiers), maar meestal is zoiets een excuus, heeft hij gewoon zin om te praten. En dat is altijd even gezellig. (C. Buddingh', En in een mum is het avond, blz. 245, 03-02-1974)
- Over twee weken is er een literaire avond in het Hof waarop drie Duitse dichters, C. Buddingh', Wim de Vries en Heinz Schneeweiss optreden. 'Arbeidersdichters' noemt de Merwesteyn Wim en de Duitsers. Wat raar eigenlijk. Je spreekt misschien nog wel van domineesdichter (als het om de negentiende eeuw gaat), maar nooit van onderwijzersdichters, ambtenarendichter of schaakmeestersdichter. Er is in Nederland vrijwel geen dichter die er niet bij moet werken voor de kost. Waarom moet dat er bij arbeiders dan bij worden vermeld en niet bij kantoorbedienden en andere witte boordenberoepen? Of is het zo bijzonder dat een arbeider dicht dat er op dezelfde manier tegenaan wordt gekeken als tegen een chimpanse die kan schilderen? (Kees Klok, Een zootje ongeregeld. Literair dagboek 1975-1979, blz. 97, 17-02-1977)
- Wim de Vries kwam in 1923 in Puttershoek ter wereld. Vlak voor zijn dood - vrouw Annie was al begraven - zou hij er terugkeren. Niemand bleek hem nog te kennen. Hij was de zoveelste zoon in een arm proletarisch gezin. Na de lagere school ging hij werken in de suikerfabriek, van zes tot zes, een knaak loon per week. 's Zomers verdiende hij bij met bieten dunnen en aardappels rooien. Op zijn zeventiende brak de oorlog uit. De Vries werd tewerkgesteld in Kassel, maakte bombardementen en executies mee. Na de oorlog ging hij bij Fokker in Papendracht aan de slag. Als pijpenbuiger, tot aan zijn pensionering. (Joris van Casteren, In de schaduw van de Parnassus. Gesprekken met vergeten dichters)
Mijn favoriete citaat
Toen er nog geen auto's waren
en geen brommers, we geen
radio hadden en geen TV,
toen waren we ook niet gelukkig.
(Wim de Vries)
Bronnen o.a.
- Zing je moers taal (1976)
- Lexicon van de moderne Nederlandse literatuur (1978)
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Gegevens Liverse (2016)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (november 2018)