Con Schröders
Profiel
Achternaam: Schröders
Roepnaam: Con
Voornamen: Constant Anton Jacobus
Geboren: 28-06-1921
Te: Amsterdam
Overleden: 06-06-2010
Te:
Hilversum
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Con Schröders niet onder pseudoniem gepubliceerd.
Voor tweedehands boeken | Ook van Con Schröders |
Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- Zwanenzang, ouderdomssonnetten (1989)
- Dichter bij de dichter, sonnetten 1942 - 1992 (1992)
- Alternatief, donkerbruine blanke verzen 1943-1983 (1992)
- Faits divers, sonnetten 1942-1982 (1992)
- Dutch sampler, poems by Con Schröders (1992)
- Iteratief (vroeger en nu), gedichten 1941 - 1993 (1992)
- Privé domein, sonnetten 1942 - 1992 (1992)
- Mislukte emigrant, sonnetten 1990 - 1992 (1992)
- Muziek voor Jantje, oorlogsversjes voor klein en groot 28 - 30 oktober 1944 (1993)
- De liefde, sonnetten 1942 - 1992 (1993)
- Taking stock of the Laughingstock, poems by Con Schröder (1993)
- De kolk "Bevrijding", weerbarstige impressies (augustus 1945) (1993)
- Het ontwaken, momentopname van een ochtend in maart 1945 (1993)
- Body - and soul?, poems (1994)
- Het heen en weer en meer oud zeer (1996)
- Het menselijk tekort, sonnetten (1998)
- De woorden (1998)
|
|
Proza
- Ontdekkingstochten (verhalen) (1984)
Hoorspelen
- Bestevaer claert 't wel (AVRO, 1948)
- Aladin en de wonderlamp (KRO, 1952)
- Angst (AVRO, 1952)
Vertalingen/bewerkingen
- Ernst Wiechert, De man van veertig jaar (AVRO, 1943)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Con Schröders publiceerde in 'Morks Magazijn' en 'De Schone Zakdoek'.
Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)
- Anthony Bosman, 'Gargouille; voorafgegaan door een gedicht van C. Buddingh' en van Con Schröders' (met twee tekeningen van Perdok) (1942)
- Wim Huijser, 'Over Con schröders en C. Buddingh'' in 'Wie niet weg is is gezien' (2009)
Handschrift Con Schröders,
aantekeningen voor te maken gedichten.
Opmerkingen
- Con Schröders woonde in Dordrecht o.a. in de Ceramstraat.
- Con Schröders werkte vanaf augustus 1940 bij boekhandel Morks & Geuze in Dordrecht. Zijn vader had dit baantje geregeld, zodat Con niet als arbeider naar Duitsland hoefde.
- Hij werkte mee aan het in de oorlogsjaren in één exemplaar verschijnende 'De Schone Zakdoek'. Hij werkte o.a. mee aan de cadavres-exquis, collectieve surrealistische gedichten.
- In de jaren '50 was Schröders tv-regisseur bij de AVRO. Voor de AVRO verzorgde hij, samen met Ger Lugtenburg, jarenlang het programma "A.V.R.O.'s Radio Filmkrant".
- Ook werkte hij voor de AVRO filmscenario's om tot hoorspelen, die eind 40-er en begin 50-er jaren tweewekelijks op maandag werden uitgezonden in het programma "Radioscoop".
- Hij emigreerde in 1953 met zijn vrouw en kind naar Australië.
- In Australië werkte hij in de reclame.
- Het beviel hem daar niet en hij kwam in 1980 terug naar Nederland.
- In 'Mislukte emigrant' dicht hij bitter over zijn terugkeer in Nederland en het feit dat oudere remigranten hier bepaald niet met open armen ontvangen worden. Ze krijgen kritiek dat ze niet mee hebben betaald aan de sociale voorzieningen en er nu op oudere leeftijd wel gebruik van komen maken.
- Con Schröder gaf tussen 1989 en 1994 zijn dichtbundels uit in eigen beheer. Simpel, gecopieerd (of geprint op een Star LC24-10 printer) en geniet onder de noemer Migrant Pers.
- De Koninklijke Bibliotheek blijkt zeventien boeken van Schröders te bezitten. Daar zijn herdrukken bij, maar ook die in zeer kleine oplage. Van 'Body - and soul? : poems' bijvoorbeeld verscheen in 1999 een herdruk in vijf exemplaren. Nu krijg je wel de indruk dat je de jaartallen met een korrel zout moet nemen. De Koninklijke Bibliotheek geeft van 'Body - and soul? : poems' een eerste druk in 1993, maar in mijn boekje staat toch echt 1994. Ook 'Iteratief' heeft iets aparts in de jaartallen: 'geschreven in de jaren 1941 t/m 1993', maar uitgegeven in 1992.
- Con Schröders woonde aan de Lopes Diaslaan in Hilversum.
- Con Schröders is op zondagavond 6 juni 2010 in Hilversum overleden. Op 12 juni 2010 is hij gecremeerd in Utrecht.
Anderen over Con Schröders
- De Buddingh' is een uiterst fraai dier met zeer grote, melancholieke ogen. Het staat dikwijls op zijn voorste poten; slaat de achterste om de hals van de Muze, die dan op haar beurt de Buddingh' eindeloos streelt, maar tegen de draad in. Kenners zeggen: 'De Buddingh' is er nog niet. 'Dan kijkt de Buddingh' ze met grote droeve ogen aan. Met de Bushman en de Con, twee mindere zangers overkweelt hij het eiland van Dordrecht. De print van zijn poten doet enigszins denken aan het menselijk schrift. (Jac. van Hattum, Verzameld werk. Verhalen, Een fauna literaria, blz. 543)
- Het boekje van Ab dat ik gisteren noemde deed me ook weer denken aan het bezoek van de Groningers aan Dordt, in de winter van '41/'42. Het is een erg mooi feest geworden, daar aan de Brouwersdijk, waar Tonnie en ik allebei een kamer hadden. Koos Schuur was er, Eddy Evenhuis, Paul Lenda, Max Dendermonde en nog een zanger, Henk Fortuin, die kort daarop de politiek verkeerde kant op zou gaan; er was een kleine, maar selecte afvaardiging uit Leiden: Louis Lehmann en Gerard Goudriaan, en dan waren er natuurlijk de leden van de 'Dordtse school': Tonnie Bosman, Con Schröder, Piet van den Bos, Jacq Smeets, ikzelf (Jaap Duits moet toen al ondergedoken zijn geweest). (C. Buddingh', Dagboeknotities 1967-1972, blz. 381/382, 15-12-1971)
- Later hoorde Con Schröders tot de pioniers van de Nederlandse omroep. In 1956 zegde hij abrupt zijn baan als tv-regisseur bij de AVRO op. Hij 'vluchtte' - zoals hij zelf later zou zeggen - met vrouw en kind per boot naar Australië, waar hij in de reclame kwam te werken. (Wim Huijser, Wie niet weg is is gezien. C. Buddingh' Jaarboek 2009, blz. 119)
- Ik was vanmiddag op bezoek bij de 88-jarige Con Schröders in Hilversum. Een oude man die zich zorgen maakt over zijn archief. Veen gaf ooit een bundel verhalen van hem uit, maar hij heeft nog een tweetal romans als typoscript op de plank. Hij gaf mij een stapeltje bibliofiele oorlogsdrukjes van Budding' mee, met wie hij in de jaren 40 in Dordrecht bevriend was. Zijn verhaal was even broos als zijn lichamelijke gesteldheid. Maar hij wilde graag vertellen over zijn reizen door Azië, en hoe hij in de jaren 50 voor de emigrantenreis naar Australië met zijn vrouw een maand op een Italiaans troepenschip had doorgebracht. Er waren duizenden kinderen aan boord, waarvan er tijdens de reis de nodigen stierven. Daar heeft hij in zijn ongepubliceerde romans over geschreven. Nu staat die tekst nog keurig uitgetypt in ordners in zijn kast. Dat heeft iets triests. Ik moest hem helpen om ze uit de kast te halen. Hij legde ze op zijn schoot en bladerde ze weer door. Hij vroeg me na te denken over de bestemming die hij ze moest geven. Dat zal ik doen, maar ik geloof niet dat het Letterkundig Museum staat te popelen om de doos in ontvangst te nemen. Maar ga dat maar eens vertellen. (Wim Huijser in een brief aan Perry Pierik, Het Schaduwarchief. Brieven 2009, 28-01-2009, blz. 59)
- Afgelopen augustus ben ik bij Con Schröders op bezoek geweest in verband met zijn fotowerk. In het overzicht dat ik op je site vond staat dat hij in 1956 geëmigreerd is. Tijdens het gesprek met hem en zijn vrouw schonken zij Spaarnestad Photo twee kleine foto's van hun woning en 'outhouse' in Australië gedateerd 'januari 1953'. Ook hier is dus weer iets aan de hand met jaartallen. De foto's zijn op de beeldbank van Spaarnestad Photo te vinden onder de nummers SFA003010419 en SFA003010420 of door te zoeken op het trefwoord emigratie.
Zijn gedicht 'Het Heen en Weer' geeft een mooi en ook tragisch beeld van emigreren zoals dat ook in de verhalen van hem en zijn vrouw naar boven kwam. (Freek Baars, Collectiebeheerder Spaarnestad Photo in een email aan mij, 08-01-2010)
Emigratie Nederlanders. De Nederlandse emigrante mevrouw G. Schröders door haar man gefotografeerd bij de brievenbus van haar woning (bungalow) in de nieuwbouw buitenwijk (suburb) Zillmere, Brisbane, Australië, januari 1953. De wijk werd in de jaren 1950-1960 gebouwd met behulp van geprefabriceerde woningen uit Frankrijk. De wijk werd gebruikt om na-oorlogse Europese emigranten te huisvesten. De foto toont de voorkant van het huis met de zitkamer en een slaapkamer. De huizen hadden nog een buitentoilet.
Collectie SPAARNESTAD PHOTO/Con Schröders
Mijn favoriete citaat
Maar toch voel je je hier weer thuis,
al staat de hokjesgeest je tegen,
heb je de pest aan al die regen
en wind: hier staat je ouderhuis,
spreekt men jouw taal (elders verguisd),
kan eindelijk aan die verzwegen
gevoelens lucht worden gegeven
tegen dat politiek gespuis.
(Het heen en weer, fragment, Mislukte emigrant, blz. 13)
Bronnen o.a.
- Wie niet weg is is gezien. C. Buddingh' Jaarboek 2009 (2009)
- Gegevens Michel Schröders (juni 2010)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (januari 2020)