L.F. Rosen
Profiel
Achternaam: Rosen
Initialen: L.F.
Voornamen: Max Jelle
Geboren: 1953
Pseudoniem(en): L.F. Rosen is het pseudoniem van Leo van der Waal.
| Voor tweedehands boeken | Ook van L.F. Rosen |
| Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- Adel (1994)
- Al het aardsch geluk (1995)
- Laatste slagen (nieuwjaarsgeschenk, 350 ex.) (1997)
- Onhandig hart (1998)
- Brandhaarden (2001)
- Met gesloten ogen: gedichten over de liefde (2002)
- Doorwaadbare plaatsen (2004)
- Droomvlees (2008)
- Les-stof (2012)
- Het spiegelalbum (2017)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- L.F. Rosen debuteerde in 'De Tweede Ronde'.
- L.F. Rosen publiceerde in 'Bzzlletin', 'Tirade', 'Liter'.
Over L.F. Rosen
- Gerrit Komrij besteedt in 'Kost en inwoning. De Nederlandse poëzie in enige nagekomen gedichten' (2005) een hoofdstuk aan het gedicht 'De ark' van L.F. Rosen.
- Gerrit Komrij becommentarieert het gedicht 'Regisseur' van L.F. Rosen in 'Tussen hemel en aarde' (2013)
Literaire prijzen
- 'Adel' werd genomineerd voor de C. Buddingh'-prijs 1994
- 'Al het aardsch geluk' werd genomimeerd voor de VSB-poëzieprijs
- Gedichtendagprijs 2005 voor 'Het bed'
Biografische opmerkingen
- L.F. Rosen werkte bij DHL (voormalig Van Gend & Loos).
- L.F. Rosen woont in Sliedrecht
Anderen over L.F. Rosen
- In Al het aardsch geluk is een sobere dichter aan het woord, met een licht archaïsch trekje: 'aardsch.' L.F. Rosen is zijn naam. Het gros van zijn verzen gaat over zijn calvinistische kindertijd, waarbij zowel de soberheid als het archaïsme passen. Het strenge, verbeeldingsarme, benauwde sfeertje roept later gelukkigeherinneringen op, maar de dichter helpt ons uit de droom: 'Alle geluk is herinnerd geluk.' En dat geldt zowel voor de linnenkast in het ouderlijk huis als voor dat andere cruciale instrument, de tobbe. (Gert Jan de Vries, Volkskrant, 05-04-1996)
- Als Rosen zich toelegt op filosoferen en het met mededogen bezien van, kom, de mensheid en haar vruchteloos streven, krijgen zijn gedichten vaak iets wezenloos, alsof hij aarzelt om te zeggen wat hij werkelijk denkt - of dat niet poëtisch genoeg acht. Maar als hij met een messcherpe pen in het rond begint te zwaaien, bloederige voren trekt tussen de regels door en links en rechts brandhaarden laat ontvlammen, ja, dan zou je hem graag aan je borst drukken, harder en harder, om dat hart almaar onstuimiger te voelen kloppen. (Adriaan Jaeggi over 'Brandhaarden', Parool, 15-06-2001)
Mijn favoriete citaat
De dunne onderjurk, opgetrokken
tot vlak boven de waterlijn hangt
als een puntzak om het samengeknepen
achterwerk. Zeewater ontbloot
de volledige ronding van je billen.
(L.F. Rosen, Ook ik sta achter je (fragm.), uit: Droomvlees)
Bronnen o.a.
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (september 2024)
