Hellema
Profiel
Naam: Hellema
Geboren: 18-03-1921
Te: Amsterdam
Overleden: 19-02-2005
Te: Amsterdam
Pseudoniem(en): Hellema was het pseudoniem van Alexander Bernard van Praag. Zijn pseudoniem is een Duitse verbastering van de naam van zijn moeder.
| Voor tweedehands boeken | Ook van Hellema |
| Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Proza
- Langzame dans als verzoeningsrite (verhalen) (1982)
- Enige reizen dienden niet ter zake (verhalen) (1983)
- Joab (verhalen) (1984)
- Een andere tamboer (1985)
- Kimberley (1987)
- Twente, een plaatsbepaling in de tijd (1987)
- Bestekken: plaatsbepalingen in de tijd (1989)
- De maan van de vorige avond (1992)
- Klèm (1998)
- Niet van horen zeggen (bloemlezing) (2005)
Overig non-fictie
- Slotnotering uit Barnet: aantekeningen 1986-1995 (1996)
- De woede van de wind: reflecties (2003)
Bloemlezingen
Over Hellema
- Een bijdrage over Hellema in 'Kritisch Lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945' door Stanny Glasius-Wilmering (februari 1986)
- 1 hoofdstuk: 'Een andere tamboer (Hellema - Een andere tamboer, 1985)' in 'Denkwijze 298. Hoogte- en dieptepunten in de Nederlandse literatuur uit de jaren tachtig' van Gerrit Jan Zwier (1991)
- 1 hoofdstuk over Hellema in 'Schrijvers in Overijssel: De plaats, de plek' van J. Heymans (2000)
Literaire prijzen
- Kabouter van het Oosten-prijs 1983
Biografische opmerkingen
- Hellema groeide op in een gemengd joods gezin in Amsterdam.
- Hij ging naar de HBS.
- Daarna werkte hij bij de grootste damesconfectiefabriek van Nederland. Zijn vader had er de leiding.
- Kort voor de Tweede Wereldoorlog werd hij bedrijfsleider bij een andere confectiefabriek: Herz en Weinberg.
- Hellema zat tijdens de Tweede Wereldoorlog in het verzet. In april 1943 werd hij opgepakt.
- Hellema zat in zes verschillende concentratiekampen, o.a. in Amersfoort, Westerbork, Büchenwald en Flossenbürg.
- Hij wist in april 1945, tijdens een dodenmars uit Flossenbürg, in ijzige koude, te ontsnappen. Hij kwam, meer dood dan levend, in een ziekenhuis in Wörth an der Donau terecht.
- In 1960 ging hij in Oldenzaal wonen, later in Enschede.
- Na de oorlog studeerde Hellema economie.
- In de jaren zestig was hij handelsreiziger in het buitenland voor de Twentse textielindustrie.
- Begin jaren '70 was Hellema adjunct-directeur van de - door hemzelf opgerichte - afdeling International Consultancy van de Bamshoeve Groep.
- Hellema woonde zes jaar in Londen.
- In 1978 ging hij vervroegd met pensioen. Hij ging in Bilthoven wonen.
- Hellema leed aan Ménière.
- Hellema overleed aan een hersenbloeding.
handschrift Hellema
Anderen over Hellema
- Hellema's kracht is dat hij juist langs de rand van 'de valkuil van het cynisme' heen de weg der literatuur bewandelt. (Frans de Rover, VN, 21-04-1984)
- Hellema heeft veel meegemaakt, veel nagedacht, veel gevoeld en uit zijn ervaring, uit zijn reflectie en zijn emotie reikt hij de lezer brokjes aan. Op een ingehouden stoere manier, bijna schuchter maar heel fel, bijna preuts maar erg heftig. (Aart van Zoest, Bzzlletin 150, blz. 69)
- Hij is de belangrijkste en misschien wel de enige schrijver die een hartgrondig 'ja!' rechtvaardigt op de vraag: 'Zijn er nog wel miskende auteurs in Nederland?' Te midden van de naoorlogse Nederlandstalige auteurs acht ik hem een van de meest belangwekkende. Ik heb dikwijls aan mensen gevraagd of ze zijn werk kenden. Vrijwel steeds kreeg ik een teleurstellende respons. (Aart van Zoest, VN, 02-04-2005)
- Het gebeurt wel eens dat er plotseling, vanuit het niets, een echte schrijver opduikt. Strikt genomen een debutant, maar je ziet het aan het werk niet af. Toen ene Hellema in 1982 de verhalenbundel Langzame dans als verzoeningsrite publiceerde sloeg dat bij mij in als een bom. Wie Hellema was wist ik niet, pas later zou ik begrijpen dat zijn echte naam Alexander Bernard van Praag luidde. Hij maakte zijn debuut op 61-jarige leeftijd. (Atte Jongstra, NRC, 22-07-2005)
Mijn favoriete citaat
Boven land, ver boven land waar ze niets te zoeken hebben, vliegen meeuwen.
Ze hebben in hun vlucht altijd dat verwaaide van de grote wind,
alsof ze maar zo ongeveer in een zekere richting vliegen,
eens keren alsof ze zich bedenken en zich laten drijven om tijd te winnen,
wenden en dan weer kordaat de vleugels uitslaan.
(Hellema, Joab, blz. 45)
Bronnen o.a.
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Kritisch Lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945 (februari 1986)
- Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse literatuur (1996)
- J. Heymans, Schrijvers in Overijssel (2000)
- Website van de Koninklijke Bibiotheek (augustus 2024)
