Pé Hawinkels
Profiel
Achternaam: Hawinkels
Roepnaam: Pé
Voornamen: Petrus Hermandus Hubertus
Geboren: 29-09-1942
Te: Hoensbroek
Overleden: 23-08-1977
Te: Nijmegen
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend
heeft Pé Hawinkels niet onder pseudoniem gepubliceerd.
Voor tweedehands boeken | Ook van Pé Hawinkels |
Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
Proza
- Autobiografische flitsen en fratsen (1969)
- Ik hau van Holland (1971)
Hoorspel
- Flitsen en fratsen (KRO, 1971)
Vertalingen/bewerkingen
- De mens heet mens: het boek Prediker: Nieuwe vertaling en verklarende essays (met Pius Drijvers) (1969)
- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo: hoe iemand wordt, wat hij is (1969)
- Alfred Kubin, Aan gene zijde: een fantastische roman (1970)
- Herman Hesse, Narzis en Goldmund (1970)
- Job (met Pius Drijvers) (1971)
- Sophocles, Antigone (1971)
- Howard Phillips Lovecraft, De droomwereld van Kadath (1972)
- Aldous Huxley, De duivels van Loudun (1972)
- Constantijn Huygens, Trijntje Cornelis (1972)
- Herman Hesse, Gertrud (1972)
- Herman Hesse, Sprookjes (1972)
- Hermann Hesse, Knulp: drie episoden uit Knulps levensverhaal (1972)
- Jörg Zink, Vijf broden en twee vissen: hedendaagse bevindingen tegen de achtergrond van documenten uit de Bijbel (1973)
- Friedrich Nietzsche, De antichrist: vloek over het christendom (1973)
- Herman Hesse, Kuren (1973)
- Aldous Huxley, De ogen uitgestoken (1973)
- Thomas Mann, Tristan (1973)
- Iris Murdoch, De zwarte prins (1974)
- Winsor McCay, Dromen van een smulpaap (1974)
- Thomas Mann, Baas en hond (1974)
- Brian Moore, Katholiek (1974)
- Werner Bergengruen, De wonderbare schrijfmachine (1975)
- Thomas Mann, De Toverberg (2 delen) (1975)
- Thomas Mann, Baas en hond (1975)
- Sophokles, Elektra (1975)
- A.G. Mojtabai, Wereldmij (1976)
- Arthur Conan Doyle, De gedenkschriften van Sherlock Holmes (1976)
- Bertolt Brecht, Me-ti: boek der wendingen (1976)
- Friedrich Nietzsche, De vrolijke wetenschap (1976)
- Friedrich Nietzsche, Morgenrood: gedachten over de morele vooroordelen (1977)
- Theodor Fontane, Effi Briest (1977)
- Euripides, Medea (1977)
- Job. Prediker (met Pius Drijvers) (1978)
- William Shakespeare, Julius Caesar (1978)
- Bertolt Brecht, Tui-roman (1978)
- Arthur Conan Doyle, Een buiging ten afscheid : enige herinneringen aan Sherlock Holmes (1979)
- Drie tragedies (Antigone/Elektra/Medea) (1979)
- Thomas Mann, Wälsungenblut
- Barbara Frischmuth, Pensionaat (1981)
- Alfred Kubin, Aan gene zijde: een fantastische roman (1985)
- Thomas Mann, De dood in Venetië en andere verhalen (met Hans Hom) (1989)
- E.T.A. Hoffmann, De gouden pot en andere verhalen (samengesteld én vertaald door Pé Hawinkels)
- Sophokles Antigone (2002)
- Susan Sontag, Tegen interpretatie: essays (met anderen) (2019)
- Pé Hawinkels vertaalde voor 'Raam' o.a. werk van Noam Chomsky en Susan Sontag
De zich in tal van tijdschriften, met de meest uiteenlopende publikaties
- met ruim vijftig vertalingen
waaronder die van klassieke en oud-testamentische werken -
uiterst energiek manifesterende Hawinkels,
werd in Amsterdam als een gek geworden, post-katholieke provinciaal beschouwd,
in wiens rugzak ten hoogste het virtuoos bewerkte epigonisme
van Anton van Duinkerken bewoog.
(Martin Ros, HN, 07-05-1988)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Pé Hawinkels was in Heerlen redacteur van de schoolkrant 'Binden & Bouwen'.
- Pé Hawinkels publiceerde in studentenbladen als 'Vox Carolina' en 'NUB'.
- Pé Hawinkels schreef verhalen en poëziekkritieken voor de AVRO
- Pé Hawinkels was redacteur van 'Raam'.
- Pé Hawinkels publiceerde in 'Roeping', 'Merlyn', 'Maatstaf' en 'Raster'.
- Pé Hawinkels schreef over jazz in 'De Nieuwe Linie', 'Muziekkrant OOR' en 'Jazzwereld'.
Over Pé Hawinkels
- Paul Beers, 'Ter herinnering Pé Hawinkels' in 'De Revisor' (oktober 1977)
- Hugues Boekraad e.a. (samenstelling), 'Moet dit een wereldbeeld verbeelden? Van en over Pé Hawinkels' (1979)
- Paul Sars e.a., 'Over Pé Hawinkels' (1990)
- Ben van Melick, 'Schrijven als daad van liefde' (bibliofiel, 200 ex.) (1990)
- Wiel Kusters, 'Majesteit der musici: Hoensbroek, St. Janscollege, 1997. Een lezing over taal, Toon Hermans en Pé Hawinkels, met een excursie naar Bertus Aafjes en een verwijzing naar Jonathan Swift' (1997)
- 1 hoofdstuk: 'Pé Hawinkels' in 'Boven het maaiveld. 100 portretten van markante Limburgers uit de twintigste eeuw' van Fons Geraets (1999)
- Collectief Vrienden van Pé, '40 jaar n.P. - Pé Hawinkels 1942-1977. Nijmeegs schrijver, dichter, vertaler (met 2 cd's, 237 ex.) (2017)
- Een hoofdstukje: 'Pé Hawinkels en Roger van de Velde' in 'De laatste deur' van Jeroen Brouwers (2017)
- Ivo Klein Willink, ''Het gaat erom iets goed te zeggen': Pé Hawinkels (1942-1977) als taalkunstenaar: gids bij de tentoonstelling' (Universiteitsbibliotheek Nijmegen) (2017)
- 1 hoofdstuk: 'Een literaire legende' over Pé Hawinkels in 'Een iets beschuttere plek misschien' van Cyrille Offermans (2018)
Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)
- P.H.H. Hawinkels schreef een bijdrage voor 'Liber amicorum in memoriam Anton van Duinkerken', redactie Bernard Kemp e.a. (1968)
- Pé Hawinkels schreef songteksten voor Herman Brood. Hij staat met Herman Brood op de foto aan de binnenkant van de klaphoes van de lp 'Street' (1977). Andere nummers van hem zijn te vinden op het album 'Sh-pritsz'.
- Zijn vertalingen van 'Gertrud' en 'Narziss en Goldmund' van Herman Hesse verscheen in 1995 als Grote letterboek.
- Ko van den Bosch, ' Medea: via van den Bosch langs Pé Hawinkels paying regards to Seneca naar Euripides' (2011)
Literaire prijzen
Er bestaat een Pé Hawinkels Pioniersprijs. Het is een in 2007 door 'De Wintertuin' ingestelde tweejaarlijkse prijs. De prijs is bestemd voor een schrijver die zich niet beperkt tot één genre binnen de letteren en wiens werk van invloed is. Met de prijs wil De Wintertuin de veelzijdigheid van Pé Hawinkels eren.
Opmerkingen
- Pé Hawinkels ging naar de Sint-Petrusschool in Hoensbroek en naar het Sint-Bernardinuscollege in Heerlen.
- Pé Hawinkels studeerde een jaar Klassieke talen en daarna Nederlands in Nijmegen. Hij maakte deze studie niet af.
- In Nijmegen woonde hij op kamers aan de Mr. Franckenstraat.
- Pé Hawinkels overleed aan een hartaanval, zittend achter zijn bureau. Omdat zijn auto een straat verderop stond geparkeerd, dacht men dat hij niet thuis was (hij bleef wel vaker zomaar een paar dagen weg). Men vond hem pas vier (acht?) dagen later.
- Pé Hawinkels werd op 27-08-1977 begraven op de R.K. Begraafplaats Sint-Jan Evangelist, St. Janstraat in Hoensbroek (grafnr. 1672). Op zijn graf staat als datum van overlijden 23-08-1977. Volgens zijn broer was het 16-08-1977.
Anderen over Pé Hawinkels
- Pé is dood & dat is kut (Herman Brood, in: 'Moet dit een wereldbeeld verbeelden? Van en over Pé Hawinkels')
- Ik herinner me de voorgoed naar een wolk verhuisde Pé Hawinkels toen ik hem kort voor zijn dood - hij werd vierendertig jaar en stierf op dezelfde dag als Elvis Presley en daarin ligt, ben ik nog vast van overtuigd, de sleutel tot zijn raadselachtige dood - interviewde voor een ordinair uitgeverskrantje. Hij was de nacht tevoren van een dak gevallen toen hij inbrak in zijn eigen kamer. Hij is na die vreselijke val, die bijna zijn rug brak, nooit meer gezond geworden maar zonder een kik te geven, zich soms onder gruwelijke inspanningen omdraaiend in bed, beantwoordde hij drie uur lang in schitterende lintwormzinnen al mijn bizarre vragen naar het wereldraadsel. (Martin Ros, in Ik herinner mij, blz. 134/135)
- Wie was precies Pé Hawinkels? In Nijmegen en omstreken weten ze dat nog wel, want daar gold Pé als een cultheld. Hij was knap genoeg om tot de lokale James Dean te worden uitgeroepen, en getalenteerd genoeg om redacteur te zijn van het Nijmeegs Universiteitsblad. Hij schreef gedichten, en voorts voorzag deze katholiek opgevoede, Limburgse arbeiderszoon in zijn levensonderhoud door het vertalen van de wereldliteratuur. (Rob van Scheers, Elxevier, 04-11-2006)
- Een cultheld die hield van snelle auto's en vrouwen, maar die na thuiksomst uit het café in kloosterlijke eenzaamheid heel hard kon werken. (Arjan Peters, Volkskrant, 16-08-2007)
- Uit betrouwbare bronnen valt te vernemen dat tijdens feesten die in de jaren zestig via de Universiteit van Nijmegen werden georganiseerd, de op het feest aanwezige heren doorgaans zo dicht mogelijk bij Hawinkels probeerden te staan, terwijl de eveneens aanwezige dames elders in het vertrek de diverse recepten ter bereiding van spaghetti doornamen. Hawinkels was een fenomeen. Door zijn rijzige verschijning, zijn overheersende gedrag, zijn automobielen van niet geringe omvang en als basis daaronder zijn schrijfwerk. (Jaap Stiemer, zie 'links')
Mijn favoriete citaat
Er na Als de dood nú was gekomen
had ik hem begroet als een jongere broer,
die Twist and Shout wil horen als ik
de Negende Symfonie van Mahler op heb staan;
en met een glimlach had ik aan de dood
mijn plaats afgestaan, en was ik licht, zo licht
gestorven, och, zoals
het bevroren oppervlak van sneeuw zich breken laat.
De glimlach, die wij op dingen kunnen zien, die nooit
kúnnen lachen: een boeddhabeeld, de maan,
de oostelijke horizon, zo vredig, dat
ik goddank er zelf niets van begrijp.(Pé Hawinkels)
Links
- Raban Internet Antiquariaat - voor tweedehands boeken van Pé Hawinkels
- Jaap Stiemer - Pé Hawinkels, een kritisch fenomeen
- DBNL - Pé Hawinkels
- Biografisch Woordenboek Gelderland - Pé Hawinkels
- VPRO - Pé Hawinkels
- Discogs - Pé Hawinkels
- Boeklog - Verzamelde gedichten
Bronnen o.a.
- Querido's letterkundige reisgids (1983)
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Hun laatste rustplaats (1985)
- Hans Heesen e.a., Waar ligt Poot (1997)
- Volkskrant (16-08-2007)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (december 2019)