Jules de Corte
Profiel
Achternaam: de Corte
Roepnaam: Jules
Voornamen: Julius
Geboren: 29-03-1924
Te: Deurne
Overleden: 16-02-1996
Te: Eindhoven
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Jules de Corte niet onder pseudoniem gepubliceerd.
Voor tweedehands boeken | Ook van Jules de Corte |
Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- Liedjes (1960)
- Licht en donker (1955)
- Het draaiorgeltje (1965)
- Pret met vogels thuis (1969)
- Corte metten (1969)
- Vissen achter het net (1972)
- Ik ben je reisgenoot (samengesteld door Cees van der Pluijm) (1994)
- Ik zou weleens willen weten (samengesteld door Cees van der Pluijm) (2005)
|
|
|
Voor Kinderen:
- Jan Schipper, Bellen blazen: vertelselboek vol met vrolijke verhalen (met versjes van Jules de Corte) (1964)
- De trapeze, deel 9 (met Miep Diekmann) (1967)
- Godfried Bomans, Het locomotiefje en andere verhalen (met versjes van Jules de Corte) (1979)
Proza
- Een hart onder het harnas: verhalen voor 365 en 1 dag (1981)
- Kom, kom, niet zo negatief! (bibliofiel, 90 ex.) (1981)
- Dromen en verhalen (1989)
- Tussen De Peel en Grave: jeugdherinneringen van Jules de Corte (2015)
Radio
- De Zonnebloem (1946)
- Beurzen op, dijken dicht (1953)
- Negen heit de klok
- Kaatje ben je boven
- Bij de buren zijn ze ook niet thuis
- Roulette
- Tussen 12 en 2
- Total Loss
Bloemlezingen
LP's / CD's/DVD's
- Levensliedjes I (ep, 1955)
- Levensliedjes II (ep, 1955)
- De vogels/Wij leven vrij (78-toeren single, 1955)
- Jules de Corte speelt en bezingt (ep, 1956)
- Levensliedjes I (mlp, 1956)
- Levensliedjes II (mlp, 1956)
- Ik zou wel eens willen weten/Als jij 't wilt (single, 1957)
- De vogels/Wij Nederlanders (single, 1957)
- Die Forelle/De enkeling (single, 1957)
- Ik zou wel eens willen weten (lp, 1957)
- De enkeling (lp, 1957)
- Jules de Corte speelt en bezingt (mlp, 1957)
- Voor u als individu (mlp, 1958)
- Voor u als individu (ep,1959)
- Ik zou wel eens willen weten (lp, 1959)
- Liedjes rond de kerst (ep, 1960)
- Liedjes die eigenlijk niet mogen I (ep, 1962)
- Liedjes die eigenlijk niet mogen II (ep, 1962)
- Liedjes rond de kerst II (ep, 1962)
- De Corte kinderliedjes (mlp, 1962)
- Prettige feestdagen (lp, 1963)
- Prettige feestdagen (MLP, 1963)
- Prettige feestdagen (ep, 1964)
- Palaver '64 (lp, 1964)
- Mensen, dieren, dingen (ep, 1965)
- Het sprookje van de wonderman/Morgen is er weer een dag (single, 1965)
- Het feest dat nooit gevierd werd/De vrije zaterdag (single, 1965)
- Liedjes rond de kerst (mlp, 1965)
- De lollige broek/Verjaardag (single, 1966)
- De Corte kinderliedjes I (ep, 1966)
- De Corte kinderliedjes II (ep, 1966)
- Het Blokhutkoor zingt kinderliedjes van Jules de Corte (z.j.)
- De Corte kinderliedjes (lp, 1966)
- Liedjes die eigenlijk best mogen (lp, 1966)
- Johan en Margreetje/Jan Willem Janszoon Berkemaat (single, 1967)
- De poort/Geachte kerk (single, 1968)
- Liedjes aan de kerk (met anderen) (lp, 1969)
- Jules de Corte (lp, 1970)
- Brussel/Twee olijke vrolijke jagers (single, 1971)
- Jules de Corte zingt voor een gouden "bartimeus" (single, 1971)
- Voor wie luisteren wil (lp, 1971)
- Hallo koning Onbenul/Tango van Addis Abeba (single (1972)
- Prettige feestdagen (lp, 1972)
- Met vriendelijke groeten (lp, 1973)
- lekker lui luisteren (lp, 1973)
- Miniaturen (lp, 1974)
- Ik zou wel eens willen weten (2lp, 1974)
- Twaalf veelgevraagde liedjes van Jules de Corte (mc, 1974)
- Loflied op het gas (single, 1974)
- Ik zou wel eens willen weten/De vogels (single, 1974)
- Ik zou wel eens willen weten/Als je overmorgen oud bent (single, 1974)
- Bij leven en welzijn (lp, 1976)
- Voor iederen die luisteren wil (lp, 1976)
- Cabaret, vandaag gisteren morgen 17 (lp, 1977)
- Jules de Corte (lp, 1977)
- Goederenlied (Drs. P)/Geluk is niet transportabel (single, 1981)
- Transportation's limitations/Keep on going (Drs. P) (single, 1981)
- Telefooncirkellied/Leugens (single, 1981)
- Vredeslied (single, 1984)
- Profeet in eigen land (KRO, 3 muziekcassettes, 1985)
- Prix amical (lp, 1985)
- Ingelijst (cd, 1990)
- Het beste van Jules de Corte (cd, 1995)
- Voor de lui daar tussen in (cd, 1996)
- Jules de Corte (cd, 1996)
- Jules de Corte (cd, 1998)
- Over the rainbow (2005)
- Gouden jaren (DVD, 2006)
- Ik zou weleens willen weten (DVD, 2006)
- 'Tussen de Peel en Grave: jeugdherinneringen van Jules de Corte', voorgelezen door Donald de Marcas & Sonja Bernd't (mp3 cd) (2017)
Nummers van Jules de Corte door anderen
- 1 nummer: 'Kleine Anita', door Gerard Cox op 'Wie wijst Gerard Cox de weg...?' (1971)
- 2 nummers op Martine Bijl, 'De beste van Martine' (z.j)
- 1 nummer: 'Het bruidspaar' op 'Een tien voor Jasperien' van Jasperina de Jong.
- 2 nummers op 'Vrijblijvend...' van Gerard Cox (1972)
- 1 nummer: 'Voor 't onbegrepene' op 'Luister naar ...... Martine Bijl' (1979)
- Gerard Cox, Uit liefde en respect voor zoveel moois van Jules de Corte (CD, 1995)
- 1 nummer 'Kleine Anita' door Gerard Cox op: '100 mooiste luisterliedjes Allertijden' (5 CD, 2005)
- 1 nummer: 'Geachte priesters' door Frits Lambrechts op 'Ik zou weleens willen weten. De mooiste luisterliedjes aller tijden' (2CD, 2006)
- 1 nummer: 'Als jij het wilt' op 'Springlevend' van Frans Halsema (2CD, 2009)
Over Jules de Corte
- Een interview met Jules de Corte in 'Woe is woe in de Nedderlens: openhartige interviews' van Piet Piryns en Herman de Coninck (1972)
- Een gesprek tussen Jules de Corte en Thijs van Leer in Boud van Doorn, '10 bekende Nederlanders in gesprek met... 10 bekende landgenoten' (1976)
- S. Carmiggelt, 'Jules de Corte' (bibliofiel, 35 ex.) (2021)
Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)
- Jules de Corte schreef liedjes voor 'Kinderen voor kinderen'.
- 1 parodie op 'Ik zou wel eens willen weten' (door Michel van der Plas & Frans Halsema) in 'Ik ben geboren in Apeldoorn. Groot parodieënboek' (samenstelling Rody Chamuleau en J.A. Dautzenberg) (1994)
- Josee Koning, Frits Lambrechts en Ko van Diemen maakte in 1997 een voorstelling met liedjes van Jules de Corte: 'Hij zag het scherp'.
- 'Wie in Nederland wil zingen: 52 luisterliedjes', naar de originele uitvoerigen genoteerd door Bert van den Brink en Bram Strijbis (2012)
- In het Graafs museum in Grave was in de zomer van 2015 een tentoonstelling over Jules de Corte.
Prijzen
- Edison voor 'Liedjes die eigenlijk niet mogen' (1962)
- Gouden plaat (1967)
- Visser Neerlandia-prijs 1967.
- Gouden Harp 1969.
- Louis Davids-prijs 1975.
Biografische opmerkingen
- Jules de Corte was het zesde kind (van twaalf) in het gezin van de peelwerker Peer de Corte en Anna van Eijk.
- Jules de Corte werd op éénjarige leeftijd blind door een verkeerde behandeling van een middenoorontsteking. De dokter die de diagnose verkeerd stelde was dokter Wiegersma, die door Antoon Coolen beschreven wordt in 'Dorp aan de rivier' en door Toon Kortooms in 'Help de dokter verzuipt'.
- Hij bracht zijn jeugd door in het Rooms Katholiek Blindeninstituut in Grave. Hij leerde hier voor borstelmaker, maar leerde (zichzelf) ook pianospelen. Al jong was hij organist in de R.K.-kerk te Grave.
- Op 05-04-1945 verliet hij het blindeninstituut. Hij ging bij zijn familie in /Helmond wonen, maar vond hier geen werk. Hij ging bij een internaatsvriend in Delft wonen en bood zich middels een advertentie aan als pianist 'voor het opluisteren van danslessen, bruiloften en partijen'. Al een week later had hij een baan als dansschoolpianist.
- In 1946 was hij voor het eerst op de radio te horen.
- In 1949 deed hij staatsexamen LO-piano en MO-orgel.
- Jules de Corte trouwde op 23-02-1954 met Wilhelmina Johanna Verhoeven. Zij kregen 3 zoons en 3 dochters.
- Jules de Corte is lange tijd in vaste dienst geweest bij de KRO. Hij botste af en toe met de KRO, omdat hij de hypocrisie van de katholieke kerk aan de kaak stelde. In 1962 bracht hij een lp uit met door de KRO verboden liedjes: 'Liedjes die eigenlijk niet mogen'
- In 1968 verhuisde Jules de Corte naar Helmond en in 1973 naar helenaveen (in de Peel).
- Jules de Corte startte in 1971 met de 'Cortofoon', een soort voorlopers van de 06-nummers. Als men zijn nummer belde, kreeg men een gedicht, verhaaltje of beschouwing te horen.
- Op 01-07-1976) scheidde Jules de Corte van zijn eerste vrouw. Op 30-07-1976 hertrouwde hij met Theodora Dekker. Dit huwelijk bleef kinderloos.
- Bekende nummers van Jules de Corte zijn o.a.: 'Hallo, koning onbenul', 'Waar blijft de tijd?', 'De vogels', maar vooral 'Ik zou wel eens willen weten'.
- Jules de Corte stopte in 1983 vanwege hartproblemen met optreden.
- Jules de Corte verzamelde klokken en wekkers.
- Jules de Corte was lid van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde
- In Helenaveen had men plannen om een Jules de Corte-museum in te richten in de boerderij waar hij 23 jaar heeft gewoond. Men heeft niet genoeg geld bij elkaar weten te krijgen.
- Jules de Corte overleed in een ziekenhuis in Eindhoven. Hij had al langere tijd last van hart en longen.
Anderen over Jules de Corte
- Misschien schrijft hij zelfs het moderne Nederlandse volksliedje. Als dat werkelijk zo is (dus wanneer De Cortes oeuvre de volksgeest weerspiegelt) houdt hedendaags Nederland er voortreffelijk soort volksgeest op na: Nuchter met een snuifje sentimentaliteit, eenvoudig maar uiterst spits op zijn tijd, wat filosofie en een frisse vleug humor. (Jaap van de Merwe, Nederlandse chansons, blz. 38)
- Blinde zanger, geliefde gast in ethische praatprogramma's, daar hij alles scherp ziet. De snelwandelaar van het levenslied. (Gerrit Komrij, Horen, Zien en Zwijgen, blz. 208/209)
- Maar ook de brave Jules de Corte mag van mij meteen in elke serieuze poëziebloemlezing, met een van de bitterste teksten uit zijn carrière, nogmaals een bewijs dat de betere chanson- en cabaretteksten niet slechter èn veel feller waren dan de officiële poëzie. (Herman de Coninck, De flaptekstlezer, blz. 170)
- Hierin (De Telegraaf) mocht ik vernemen dat Gerard Cox een cd heeft volgezongen met liedjes van Jules de Corte onder de titel Uit liefde en respect. Had 't niet veel meer van liefde en respect getuigd wanneer-ie dat niet had gedaan? Waarom zingt Jules de Corte die liedjes zelf niet? Hij is toch nog niet dood? Dan heb je tenminste 't origineel. Ik vrees dat 't meer uit liefde en respect is bedoeld voor de portemonnee van die Rotterdamse havenzanger. De VARA zendt een special van deze cd uit. 't Is maar goed dat Jules geen televisie heeft. (Rijk de Gooyer, Ha, die Peter, Nieuwe Revue, 12 april 1995)
- De uitzending rondom die cd heb ik toevallig gezien. Niet alleen Gerard Cox maar ook Robert Long vertolkte de liedjes van Jules. Omstebeurt. En ze communiceerden met Jules de Corte via een beeldscherm. En ze hadden zo'n spontaan ingestudeerd samenspraakje, met elkaar, met Jules en soms met z'n drieën. Sommige liedjes van Jules de Corte hebben niet zo'n duidelijk eind, dat wil zeggen, het publiek weet niet dat de song is afgelopen, dus dat ving Gerard Cox handig op door zelf maar vast te applaudisseren, om aan te geven dat het echt het laatste coupletje was. Niet zeuren, Rijk, het was bést aardig. Cox sings De Corte, ik begrijp niet wat jij daar nou weer op tegen hebt. We moeten toch zuinig zijn op elkaar? Op deze manier hebben al die zangers en liedjesschrijvers nog jaren handel aan elkaar. Gaaikema sings Van Vliet. Van 't Hek sings De Jonge. Spijkerman sings Van der Merwe. Dat is LEUK. Rijk, begrijp dat nou toch, chagrijn dat je me daar bent. Jij zingt toch ook Sinatra onder de douche? Nou dan. (Peter van Straaten, Dag Rijk, Nieuwe Revue, 12 april 1995)
- De mensen die hem liefhadden, moeten veel missen. De vrolijkmakende en toch altijd ook filosofische telefoongesprekken. De nieuwe liedjes en gedichten en de gesproken brieven met curieuze muziek die hij sommige van zijn vrienden toezond. En de duizenden anekdotes compleet met bijbehorende stemmen en het gigantische arsenaal aan feilloos geïmiteerde geluiden waarover hij beschikte. Als Jules de Corte je liet horen hoe een koekoeksklok klonk om vijf uur 's middags, was er niet alleen het verschil waarneembaar tussen het zuigende en het stuwende geluid van het fluitje, maar werd zelfs het dichtslaan van het deurtje verklankt. (Cees van der Pluijm, Gay Krant, februari 1996)
- Jules de Corte die in 1966 overleed, was een flexibele veelschrijver. Niet alles wat hij maakte was goed, sommige van zijn liedjes voor de KRO waren maar een keer te horen, maar in een zojuist verschenen bundeling van zijn werk, toont hij zich een scherp observator van het menselijk tekort. (Patrick van den Hanenberg, Volkskrant, 24-03-2005)
- Een linkse man die zich langzaam maar zeker onverzoenlijker opstelde tegenover God en zijn kortzichtige volgelingen op aarde. (Patrick van den Hanenberg, Volkskrant, 30-11-2006)
- Vraag me ineens af waarom je nooit meer eens iets van Jules de Corte op de radio hoort. (Kees Klok, Reisgriep, blz. 47, 29-03-2007)
Mijn favoriete citaat
Nog waren alle bloemen niet gedord,
nog stonden alle bomen vol in blad.
Maar in hoe korte tijd verandert dat!
Vraag het de man die morgen tachtig wordten gisteren nog vijfentwintig was.
(Jules de Corte, Afscheid (fragm.), Ons poëtisch Dichtersland, blz. 29)
Bronnen o.a.
- Gelderlander (18-07-2015)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (juli 2024)