R.A. Basart
Profiel
Achternaam: Basart
Initialen: R.A.
Voornamen: Ronald Albert
Geboren: 02-09-1946
Te: Amsterdam
Overleden: 25-06-2019
Te: Loosdrecht
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft R.A. Basart niet onder pseudoniem gepubliceerd.
Voor tweedehands boeken | Ook van R.A. Basart |
Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- Oranjebal (1975)
- De gezonde apotheek (1977)
- Zingend naar huis (2017)
Proza
- De laatste lach (1997)
- De verzoening (2016)
Brieven
- 40 brieven aan R.A. Basart in 'Fallen leaves. Brieven 1966-2016' van L.H. Wiener (2018)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- R.A. Basart publiceerde in 'Avenue', 'Spektator', 'Gedicht', 'De Revisor', 'Dietsche Warande & Belfort'.
Over R.A. Basart
- 1 hoofdstuk: 'R.A. Basart - De verzoening' door Bart Vervaeck in 'Lexicon van Literaire Werken' (maart 2019)
Literaire prijzen
- Fontijn-aanmoedigingsprijs 1974 voor 'Oranjebal'.
- 'De laatste lach' werd genomineerd voor de Nederlandse Debutanten Prijs 1998.
- 'De laatste lach' stond op de Longlist voor de AKO-Literatuurprijs 1998.
Opmerkingen
- R.A. Basart was docent Nederlands in Hilversum.
- R.A. Basart verbleef in 1968 enkele maanden in Israël.
- R.A. Basart was medeoprichter van Scrip+, een bureau dat beginnende schrijvers met tekstueel advies bijstaat.
- R.A. Basart schreef ironische, komische gedichten.
- Het werk van Basart werd wel vergeleken met dat van Paaltjens en van Komrij.
- R.A. Basart was voor 1972 en na 2010 bevriend met L.H. Wiener.
- In 2016 kreeg hij een hersenbloeding.
Anderen over R.A. Basart
- Loslaten doen ze je niet zo gauw, al die raadselachtige wezens van inkt en papier. Hetzelfde geldt voor de hilarische taferelen, die Basart met behulp van zijn literaire voorbeelden weet voor te toveren. Het ontsporende verjaardagsfeestje bij de familie Vrugt, de lange joyceaanse kroegconversatie in het derde deel, de verwarring van de leraar Beek voor zijn onbeheersbare klas - met (deels geleende) meesterhand wordt het allemaal opgeroepen. En dat niet alleen: net als de onopgeloste raadsels geven zulke taferelen vaart en beweging aan deze overvolle roman, die met succes een innerlijke chaos poogt te bezweren door deze zo compleet mogelijk in kaart te brengen. (Arnold Heumakers, NRC, 10-10-1997)
- Ook in moderne romans keert het identiteitsverlies van een leraar regelmatig terug. Bijvoorbeeld in ‘De laatste lach’ (1997) van de Nederlandse schrijver R.A. Basart, waarin leraar Adam Beek in een grote identiteitscrisis verkeert: hij trekt vreemde kleren aan, ouderwetse pakken, hoedjes, brillen en valse snorren. In de klas zorgt hij voor gegiechel bij zijn leerlingen als hij op een dag twee verschillende schoenen draagt. Suggesties van de schooldirecteur om het even rustig aan te doen en verlof te nemen, slaat hij in de wind. Wanneer mensen hem aanspreken zegt hij ‘ik ben er niet’ , ‘ik ben niet wie u denkt’ of ‘ik ben een ander’. Het loopt slecht af, met Adam Beek, die in de roman als volgt wordt omschreven: Man met opvallend gemis aan markante trekken. Leraar. (Hans Thoen, Website 'Onderwijs is niet om te lachen')
- Ronny Basart, weet je nog? Heeft in 1997, precies dertig jaar nadien, een dikke roman uitgebracht, De laatste lach, en daarmee zijn schrijversambitie meer dan waar gemaakt. Alleen al vanwege de pagina's 252-254 van zijn boek, waar een hilaries mortiervuur aan benamingen voor het mannelijk geslachtsdeel plaatsvindt. Ik had mij toen reeds lang van hem afgewend, hetgeen niet wegneemt dat dit boek zonder meer het predikaat 'meesterlijk' verdient, maar ja, veel te moeilijk en te literair voor het Kluun-publiek. (L.H. Wiener, Haanvroeg, blz. 47/48)
- Er zijn niet veel schrijvers die de kunst van het zwijgen beheersen. R.A. Basart is er echter zo bedreven in dat zijn schrijverschap goeddeels uit peilloze stiltes bestaat. (Arjan Peters, Volkskrant, 15-05-2010)
Mijn favoriete citaat
Mijn oudtante
Zoals zich in het voorjaar soms
nog één bruin appeltje
verbeten vasthoudt aan de tak
die bijna weer in bloei staatzo hangt zij aan het leven.
Kogelvrij door crème en rouge
maar met een vaag vermoeden dat
de dood loert door het sleutelgat.(R.A. Basart, Oranjebal)
Uit mijn weblog: 14-11-2009
Van R.A. Basart verschenen twee dichtbundels: 'Oranjebal' (1975) en 'De gezonde apotheek' (1977). Twintig jaar na de laatste bundel verscheen er nog een roman: 'De laatste lach' (1997). Een bescheiden oeuvre. In 1972 probeerde Basart zijn poëzie onder de aandacht te brengen. Begin 1972 stuurde hij het typoscript van 'Oranjebal' naar C. Buddingh'. Een fragment uit de begeleidende brief die opdook uit Buddingh's literaire nalatenschap:
Poëzie van Basart was toen al verschenen in de tijdschriften 'Avenue' en 'Spektator'. Hij sluit zijn brief af met:
Dat Basart zijn gedichten naar Buddingh' stuurt is niet onlogisch. Later zou zijn werk worden omschreven als ironisch en komisch. Of Buddingh' ervan onder de indruk was, weet ik niet. Ik vrees echter van niet. Ik heb er Buddingh's dagboeken op nageslagen: hij noemt Basart nergens.
Basarts roman 'De laatste lach' moet ik toch nog eens op de kop zien te tikken. De hoofdpersoon is namelijk leraar Nederlands en heet Beek! (Adam Beek om precies te zijn).
Links
- Raban Internet Antiquariaat - voor tweedehands boeken van R.A. Basart
- DBNL - R.A. Basart
- Literatuurplein.nl - R.A. Basart
- Gedicht: De kale dis
- Volkskrant - recensie 'De laatste lach'
Bronnen o.a.
- Lexicon van de moderne Nederlandse literatuur (1978)
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse literatuur (1996)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (juni 2019)